"Musici ondernemen vaak verschillende activiteiten om in hun levensonderhoud te voorzien”, weet Margot Hoiting, die zelf twintig jaar actief is geweest als professioneel musicus. Maar dat ze daar wel wat hulp bij kunnen gebruiken, weet zij ook. “Ik heb een internationaal impresariaat gehad maar de tijd dat we €1.000 voor een koffieconcert konden vragen, is voorbij.” Met Embrace Nederland, een organisatie die onder andere concerten organiseert in ziekenhuizen en zorgcentra, verschaft ze professionele musici een extra inkomstenbron naast hun reguliere podiumpraktijk. “Embrace Nederland hebben we in 2017 omgevormd tot een stichting waar social care musicians worden ingezet voor verschillende projecten. Ons werk is cultureel maar valt ook onder gezondheidszorg. Er is geen organisatie in Nederland die op de onze lijkt.”
Dat geldt niet alleen voor de artistiek-inhoudelijke kant maar ook organisatorisch. Embrace Nederland bestaat vrijwel geheel uit freelancers, die afkomstig zijn uit het hele land. Hoiting: “Het kernteam bestaat uit negen leden, die tussen de 3 en 24 uur per week werken. Daaromheen zit een pool van dertig, veertig andere musici. Die groep is vrij groot omdat ieder project een eigen instrumentensamenstelling heeft en de musici ook beschikbaar moeten zijn.”
“We begonnen met een uurtarief van € 40 exclusief btw”, vertelt Hoiting, die tot dat bedrag was gekomen door haar contacten bij de conservatoria van Groningen en Den Haag te polsen. “Dat tarief geldt voor de uren waarin een workshop wordt gehouden plus de voorbereiding en de reflectie. Voor vergaderingen hanteren we een apart, iets lager tarief. Inmiddels hebben we het tarief bijna 15% kunnen verhogen van €40 naar €45 en in juli 2025 bekijken we of er nog wat meer mogelijk is.”
“Workshopleiders krijgen iets meer per uur omdat ze ook meer verantwoordelijkheid dragen. Stagiaires – bij ons zijn dat altijd musici in opleiding – krijgen gewoon hetzelfde betaald als de rest. Ze doen immers hetzelfde werk. Sommige van hen blijven na hun stage ook voor ons werken.”
Opleidingsbudget heeft Embrace Nederland momenteel nog niet, maar er wordt zwaar ingezet op interne training, een soort nascholing die aansluit op het conservatorium. “Meteen als iemand binnenkomt begint de eerste, algemene training over de werkzaamheden van Embrace Nederland en vindt het eerste beslismoment plaats: gaat die persoon door of niet”, vertelt Hoiting. “De tweede training is meer gericht op de praktijk van het samen improviseren, onze core business. Daarna volgt nog een training in de omgang met een specifieke doelgroep, bijvoorbeeld mensen met een vorm van dementie, kwetsbare jongeren of dak- en thuislozen. Eén keer per jaar houden we een inspiratiedag die elke keer anders is en wordt georganiseerd door de medewerkers zelf.”
De office manager, die drie dagen per week werkt, is de enige medewerker met een vast contract. “Gebaseerd op de Cao Sociaal Werk omdat die voor haar het beste uitpakt”, aldus Hoiting. “Verder is er nog een wetenschappelijk onderzoeker aan Embrace Nederland verbonden, maar die heeft een vast contract dat bij wijze van sponsordeal wordt betaald door een recruitmentbureau.”
Embrace Nederland zou liever meer medewerkers een vast contract aanbieden maar de financiële situatie laat het momenteel niet toe, zeker niet nu het Fonds Cultuurparticipatie de aanvraag voor vierjarige subsidie niet heeft kunnen toekennen vanwege te weinig budget. Ook het verder ontwikkelen van internationale projecten zoals de organisatie die eerder met geld van het Erasmusprogramma initieerde in Litouwen en IJsland, is daardoor lastig. “We zijn iedere keer afhankelijk van projectsubsidies en kunnen daardoor niet een vaste basis leggen.”